Działanie systemu płynów przemysłowych zależy od współpracy każdego komponentu, który dostarcza płyn procesowy do miejsca przeznaczenia. Bezpieczeństwo i produktywność Twojej instalacji zależą od szczelnych połączeń pomiędzy komponentami. Aby zidentyfikować złączkę do układu cieczy, najpierw poznaj i określ rozmiar i skok gwintu.
Podstawa wątku i zakończenia
Nawet doświadczeni profesjonaliści czasami mają trudności z identyfikacją wątków. Ważne jest, aby zrozumieć ogólne warunki i standardy dotyczące wątków i zakończeń, aby pomóc w klasyfikacji konkretnych wątków.
Typ gwintu: gwint zewnętrzny i gwint wewnętrzny odnoszą się do położenia gwintu na złączu. Gwint zewnętrzny wystaje na zewnątrz złącza, natomiast gwint wewnętrzny znajduje się po wewnętrznej stronie złącza. Gwint zewnętrzny jest wkładany do gwintu wewnętrznego.
Poziom: skok to odległość między wątkami. Identyfikacja skoku zależy od określonych standardów gwintów, takich jak NPT, ISO, BSPT itp. Skok można wyrazić w zwojach na cal i mm.
Dodatek i dedendum: w nici znajdują się szczyty i doliny, które nazywane są odpowiednio addendum i dedendum. Płaska powierzchnia pomiędzy wierzchołkiem a nasady nazywana jest bokiem.
Zidentyfikuj typ gwintu
Pierwszym krokiem do określenia rozmiaru i skoku gwintu jest posiadanie odpowiednich narzędzi, w tym suwmiarki z noniuszem, miernika podziałki i przewodnika identyfikacji skoku. Użyj ich, aby określić, czy nić jest stożkowa czy prosta. schemat gwintu stożkowego i prostego
Gwint prosty (zwany także gwintem równoległym lub gwintem mechanicznym) nie służy do uszczelniania, ale służy do mocowania nakrętki na korpusie złącza obudowy. Muszą polegać na innych czynnikach, aby utworzyć szczelne uszczelnienia, takie jakuszczelki, o-ringi lub styki metal-metal.
Gwinty stożkowe (znane również jako gwinty dynamiczne) można uszczelnić, gdy strony zębów gwintu zewnętrznego i wewnętrznego zostaną ściągnięte razem. Konieczne jest użycie uszczelniacza do gwintów lub taśmy do gwintów w celu wypełnienia szczeliny pomiędzy wierzchołkiem zęba a korzeniem zęba, aby zapobiec wyciekowi płynu systemowego na złączu.
Gwint stożkowy przebiega pod kątem do linii środkowej, natomiast gwint równoległy jest równoległy do linii środkowej. Użyj suwmiarki z noniuszem, aby zmierzyć średnicę od końcówki do końcówki gwintu zewnętrznego lub wewnętrznego na pierwszym, czwartym i ostatnim pełnym gwincie. Jeśli średnica zwiększa się na końcu męskim lub zmniejsza się na końcu żeńskim, gwint jest zwężany. Jeśli wszystkie średnice są takie same, gwint jest prosty.
Pomiar średnicy gwintu
Po ustaleniu, czy używasz gwintów prostych czy stożkowych, następnym krokiem jest określenie średnicy gwintu. Ponownie użyj suwmiarki z noniuszem, aby zmierzyć nominalną średnicę gwintu zewnętrznego lub średnicę gwintu wewnętrznego od wierzchołka zęba do wierzchołka zęba. W przypadku gwintów prostych zmierz dowolny pełny gwint. W przypadku gwintów stożkowych należy zmierzyć czwarty lub piąty pełny gwint.
Uzyskane pomiary średnic mogą różnić się od wymiarów nominalnych podanych gwintów. Zmiana ta wynika z wyjątkowych tolerancji przemysłowych lub produkcyjnych. Skorzystaj z instrukcji identyfikacji gwintu producenta złącza, aby ustalić, czy średnica jest możliwie najbardziej zbliżona do prawidłowego. schemat-pomiaru-skoku gwintu
Określ wysokość
Następnym krokiem jest określenie wysokości tonu. Sprawdź gwint pod kątem każdego kształtu za pomocą miernika podziałki (zwanego również grzebieniem), aż zostanie znalezione idealne dopasowanie. Niektóre kształty gwintów angielskich i metrycznych są bardzo podobne, więc może to zająć trochę czasu.
Ustal standard boiska
Ostatnim krokiem jest ustalenie standardu wysokości dźwięku. Po określeniu płci, typu, średnicy nominalnej i skoku gwintu, standard identyfikacji gwintu można zidentyfikować za pomocą przewodnika identyfikacji gwintu.
Czas publikacji: 23 lutego 2022 r