مقدمه ای بر اتصال دهنده ها: شناسایی نخ و پیچ
پایه اتصال رزوه و انتهای
• نوع رزوه: نخ خارجی و نخ داخلی به موقعیت نخ روی محل اتصال اشاره دارد. نخ خارجی در قسمت بیرونی مفصل بیرون زده است و نخ داخلی در قسمت داخلی مفصل قرار دارد. نخ خارجی به نخ داخلی وارد می شود.
• گام: فاصله بین رشته ها است.
• ضمیمه و ریشه: نخ دارای قله ها و دره هایی است که به ترتیب به آنها ضمیمه و ریشه می گویند. سطح صاف بین نوک دندان و ریشه دندان را فلنک می نامند.
نوع نخ را شناسایی کنید
برای تعیین مخروطی یا مستقیم بودن نخ می‌توان از کولیس‌های ورنیه، گام‌سنج‌ها و راهنماهای شناسایی گام استفاده کرد.
رزوه های مستقیم (که به آن رزوه های موازی یا رزوه های مکانیکی نیز می گویند) برای آب بندی استفاده نمی شود، بلکه برای ثابت کردن مهره روی بدنه اتصالات لوله استفاده می شود. آنها باید به عوامل دیگری برای ایجاد یک مهر و موم ضد نشت مانند واشر، حلقه های O یا تماس فلز به فلز متکی باشند.
رزوه های مخروطی (همچنین رزوه های دینامیکی نیز نامیده می شوند) می توانند زمانی که جناح های رزوه های خارجی و داخلی به هم کشیده شوند آب بندی شوند. برای جلوگیری از نشت مایع سیستم در محل اتصال، باید از سیلانت نخ یا نوار نخ برای پر کردن شکاف بین تاج دندان و ریشه دندان استفاده کنید.
اندازه گیری قطر نخ
دوباره از کولیس ورنیه برای اندازه گیری رزوه خارجی اسمی یا قطر نخ داخلی از نوک دندان تا نوک دندان استفاده کنید. برای نخ های مستقیم، هر نخ کامل را اندازه بگیرید. برای نخ های مخروطی، چهارم یا پنجمین نخ کامل را اندازه بگیرید.
زمین را تعیین کنید
از یک گام سنج (که به آن شانه نخ نیز گفته می شود) استفاده کنید تا رشته ها را در برابر هر شکل بررسی کنید تا زمانی که یک تطابق کامل پیدا کنید.
استاندارد زمین را ایجاد کنید
آخرین مرحله ایجاد استاندارد زمین است. پس از تعیین جنسیت، نوع، قطر اسمی و گام نخ می توان از راهنمای شناسایی نخ برای تشخیص استاندارد نخ استفاده کرد.
زمان ارسال: فوریه 23-2022