نحوه انتخاب ماده مقاوم در برابر خوردگی

اقدامات کنترل کیفیت

تقریباً هر فلزی تحت شرایط خاصی خورده می شود. هنگامی که اتم های فلز توسط سیال اکسید می شوند، خوردگی رخ می دهد و در نتیجه مواد روی سطح فلز از بین می رود. این باعث کاهش ضخامت قطعاتی مانندفرول هاو آنها را بیشتر مستعد خرابی مکانیکی می کند. چندین نوع خوردگی ممکن است رخ دهد، و هر نوع خوردگی یک تهدید است، بنابراین مهم است که بهترین ماده را برای کاربرد خود ارزیابی کنید.

اگرچه ترکیب شیمیایی مواد می تواند بر مقاومت در برابر خوردگی تأثیر بگذارد، اما یکی از مهم ترین عوامل برای کاهش شکست ناشی از عیوب مواد، کیفیت کلی مواد مورد استفاده است. از صلاحیت نوار تا بازرسی نهایی قطعات، کیفیت باید بخشی جدایی ناپذیر از هر پیوند باشد.

کنترل و بازرسی فرآیند مواد

بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات، یافتن آنها قبل از وقوع است. یکی از روش ها این است که اطمینان حاصل شود که تامین کننده اقدامات کنترل کیفیت دقیق را برای جلوگیری از خوردگی انجام می دهد. که از کنترل فرآیند و بازرسی انبار میله شروع می شود. می توان آن را به طرق مختلف بررسی کرد، از اطمینان از اینکه مواد عاری از هرگونه نقص سطحی است تا انجام آزمایش های ویژه برای تشخیص حساسیت مواد به خوردگی.

روش دیگری که تامین کنندگان می توانند به شما در تأیید مناسب بودن یک ماده کمک کنند، بررسی محتوای عناصر خاص در ترکیب مواد است. برای مقاومت در برابر خوردگی، استحکام، جوش پذیری و شکل پذیری، نقطه شروع بهینه سازی ترکیب شیمیایی آلیاژ است. به عنوان مثال، محتوای نیکل (Ni) و کروم (CR) در فولاد ضد زنگ 316 بالاتر از حداقل الزامات مشخص شده در مشخصات استاندارد بین المللی ASTM (ASTM) است که باعث می شود مواد مقاومت در برابر خوردگی بهتری داشته باشند.

در فرآیند تولید

در حالت ایده آل، تامین کننده باید قطعات را در هر مرحله از فرآیند تولید بازرسی کند. اولین قدم این است که اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های تولید صحیح رعایت شده است. پس از ساخت قطعات، آزمایشات بیشتر باید تأیید کند که قطعات به درستی ساخته شده اند و هیچ نقص بصری یا نقص دیگری وجود ندارد که ممکن است مانع عملکرد شود. آزمایش‌های اضافی باید اطمینان حاصل کنند که قطعات مطابق انتظار عمل می‌کنند و به خوبی مهر و موم شده‌اند.